Architectuurkritiek in Assen – Architectuur Lokaal

Lezing met discussie over de functie van architectuurkritiek. Inleidende lezingen werden gehouden door Indira van ’t Klooster (Architectuur Lokaal) en Bernard Hulsman (architectuurcriticus en publicist NRC Handelsblad).

De discussie ging in op de volgende zaken:

• Waar het in de kunstkritiek vrij gebruikelijk is om meerdere aspecten bij elkaar te brengen, beperkt de architectuurkritiek zich meestal tot het gebouw en de context daarvan. Misschien hangt dat samen met het praktische aspect van de kunstvorm architectuur, waardoor techniek, materialen en kosten meer aandacht krijgen dan concept en maker. Misschien is het ook de fysieke kant van de architectuur die meer filosofische gedachten omtrent een bouwwerk minder voor de hand liggend maakt. (De Olifantenkooi nummer 3, 2009)
• Hoe kan architectuurkritiek worden bedreven als noch de architect noch de criticus voorafgaand (te kennen) kaders hebben geschapen waarlangs zij zichzelf beoordelen? (De Olifantenkooi, idem)
• Is er evenals in de kunstkritiek een tekort aan architectuurkritiek, vooral op lokaal/regionaal niveau?
• Is een hedendaagse normatieve kritiek wel wenselijk en staat dit niet haaks op het wilde bouwen en (sublieme) diversiteit?
• Op welke manier en met welk type kritiek is er geschreven over prominente bouwprojecten in Assen, zoals de school voor praktijkonderwijs PrO Assen (BNA gebouw van het jaar 2010 Noord Nederland), De Nieuwe Kolk en de nieuwe wijk Kloosterveste?

Een verslag van de discussie door Adrie Krijgsman, dichter – denker – kunstenaar

Over De Olifantenkooi

De Olifantenkooi is een pamflet in de kwartaaluitgave Architectuur Lokaal. In de bestaande architectuurbladen komen architecten en opdrachtgevers nauwelijks zelf aan het woord, laat staan dat ze met elkaar in debat gaan. In De Olifantenkooi biedt Architectuur Lokaal een podium voor een nieuwe (of heel ouderwetse) vorm van architectuurdebat.De titel is ontleend aan een, nog altijd actuele, architectuurkritiek van Geert Bekaert uit 1965. Als eerbetoon aan de nestor van de moderne architectuurkritiek, maar ook als metafoor voor schaal en maat, kracht en gekooide energie. Kijk hier voor de complete recensie.