Debatten in het Groene Hart #3: Hoeveel golfballen eet een koe? – Architectuur Lokaal

Amstelveen. Plek waar golfbaan moet komen aan de rand van Het Groene Hart. Foto Marcel van den Bergh

Hoe groen is een golfbaan? Of hoe maak je hem groen? Is een golfbaan een goede garantie voor de openheid van het landschap of is het een allesbehalve natuurlijk element daarin?

In december 2007 stemde Provinciale Staten tegen een streekplanwijziging. Daarmee werd het plan voor een golfbaan in Amstelveen, het Golfodrome, van tafel geveegd. Wethouder Pols vond het jammer. Initiatiefnemer Ger Loogman gaf te kennen het besluit aan te zullen vechten bij de Raad van State. Daarmee is zelfs na bijna 20 jaar de strijd nog niet gestreden. Begin jaren 90 van de vorige eeuw polste Loogman de gemeente over zijn plannen voor een golfbaan, 9-holes PAR 35, in de Bovenkerkerpolder dat deel uitmaakt van het Groene Hart. De geschiedenis van procedures, bezwaren en onderzoeken bestrijden het beeld dat het mákkelijk is om in het Groene Hart te bouwen. Centraal in dit debat stonden vragen als: Hoe groen is een golfbaan? Of hoe maak je hem groen? Is een golfbaan een goede garantie voor de openheid van het landschap of is het een allesbehalve natuurlijk element daarin?

Met medewerking van onder anderen:
Lodewijk van Nieuwenhuijze, H+N+S Landschapsarchitecten
Remco Pols, wethouder Ruimtelijke Ordening gemeente Amstelveen
Ger Loogman, Golfodrome
Maaike van Lidth, Natuur- en Milieufederatie Utrecht en redactrice van het rapport ‘Een golfbaan natuurlijk’
Duco Stadig, Vereniging Deltametropool

Het debat stond onder leiding van Dirk Bergvelt, Architectuur Lokaal